Στο ανάμεσα φθοράς και αφθαρσίας
σκοτάδι πηχτό και χτύπος κανείς
σκόρπια λεπτά αβεβαιότητας ψυχρής
ευθανασία με γεύση πικραμύγδαλου
η ανάσα διατείνεται μικρότερη
από όσο την προσδιορίζω
η τυρρανία σε άδειους δρόμους διαλύεται
εκεί που δε χωράνε ούτ'αναπνέουν όνειρα
οπού τα ρόδα ανθίζουν μπουκέτα από αλήθειες καρφιά
η περιπλάνηση διαρκεί περισσότερο
απ'όσο την υπολογίζω
κι αυτό που ανασκευάζει τους ιστούς
το δρόμο έχασε σε άγνωστους σταθμούς